شاه عباس تقریبا 400 سال پیش در زمان صفویه جزیره هرمز را پس از 117 سال اشغال، از چنگ پرتغالی ها در آورد و نیروهای پرتغالی در 21 تا 30 آوریل سال 1622 میلادی سواحل خلیج فارس را ترک کردند؛ به همین دلیل روز دهم اردیبشهت ماه را روز ملی خلیج فارس نامیده اند.

خلیج فارس را گهواره تمدن عالم لقب داده اند؛ این نام بزرگ و اصیل که قدمت آن به آغاز تاریخ بشریت بر می گردد، نمادی از عظمت کشورمان ایران است.

به بهانه روز ملی خلیج فارس، خالی از لطف نیست که به اهمیت جزیره هرمز و حفاظت از محیط زیست آن بپردازم. شگفتی و زیبایی های جزیره هرمز به عنوان نگین سرخ خلیج فارس بر کسی پوشیده نیست؛ جزیره ای هزار رنگ که گردشگران بسیاری رو مجذوب خودش می کند.

اگر در سال های اخیر به هرمز سفر کرده باشید؛ حتما وضعیت اسفناک مدیریت پسماند در این جزیره به چشمتان خورده است. تکه های زباله در گوشه و کنار جزیره جا خوش کرده اند؛ سطل های زباله سر ریز شده و جمع آوری نشده اند. زیرساخت مناسبی برای پذیرش گردشگر در ایام پیک گردشگری وجود ندارد. خبری از سایت پسماند هم نیست. تلنبار زباله روی زباله در طبیعت هرمز، خبر از بی توجهی و غفلت مسئولان هرمزگانی می دهد.

متاسفانه علی رغم اینکه، بارها از هرمز و وضعیت نابسامان پسماندهای این جزیره گفتیم و رسانه ها نوشتند؛ هنوز اقدامی اساسی یا عزم جدی از جانب مسئولان هرمزگان برای بهبود اوضاع ندیدیم.

وضعیت بحرانی پسماندهای هرمز به هیچ عنوان در شان مردم این جزیره نیست. پس کی قرار است مسئولان از خواب بیدار شوند؟

لازم به ذکر است؛ ساماندهی پسماند جزیره هرمز به عنوان نخستین پروژه استارتاپ زیست محیطی جامُش (پروژه به سوی پسماند صفر) در دست اجراست.